Ένας από τους κυριότερους λόγος που κάποιος πηγαίνει άμεσα στο οδοντίατρο είναι ο έντονος και συνεχής οδοντόπονος, ο οποίος κάποιες φορές δεν περνάει ούτε με παυσίπονα. Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτός ο πόνος αντιμετωπίζεται με ενδοδοντική θεραπεία του υπεύθυνου δοντιού.
Αυτό δε σημαίνει όμως ότι ένα δόντι που δεν πονάει δεν μπορεί να χρίζει ενδοδοντικής θεραπείας. Σε οποιοδήποτε δόντι υπάρχει μικροβιακή διείσδυση στον πολφικό θάλαμο (στην κοιλότητα μέσα στο δόντι που βρίσκεται ο πολφός του δοντιού) τις περισσότερες περιπτώσεις χρειάζεται ενδοδοντική θεραπεία.
Αυτή περιλαμβάνει την εκπόλφωση του δοντιού ( ή απονεύρωση όπως συνηθίζεται) εφόσον ο πολφός ακόμη υπάρχει και δεν έχει νεκρωθεί, την απολύμανση του πολφικού θαλάμου και των ριζών και την τελική έμφραξή τους.
Οι ενδοδοντικές θεραπείες εφόσον γίνουν σχετικά σύντομα από την προσβολή του δοντιού έχουν αρκετά μεγάλο ποσοστό επιτυχίας και πολλές φορές μπορούν να γίνουν και σε ένα μόνο ραντεβού, σε αντίθεση με ότι ίσχυε παλαιότερα.
